Jacob & Luzina op Aruba

Zaterdagavond was de eerste grote optocht voor volwassenen. Winston wilde graag even kijken hoe z’n moeder er bij liep. Uiteraard moest zijn eigen head piece mee. Toen we thuis waren en ik hem in bed gelegd had, moest ik nog zeker 3 keer terug komen om de avond uitgebreid te evalueren; het had indruk gemaakt.

Dat gevoel voor ritme heeft ie niet van z’n vader.

Nog even een fotootje van Luzina en Marleen

Het is vandaag al weer 6 jaar geleden, dat Jaap* geboren werd. In de maanden na zijn begrafenis hebben we veel gedeeld met lotgenoten, o.a. via de site van Lieve-engeltjes. Die site had een achtergrondmuziekje, ‘Kindje’ van Elly Zuiderveld-Nieman. Als ik dat liedje hoor komen er veel herinneringen boven drijven.

t>

Gisteren is Winston bij zijn grote vriend Tim gaan spelen. Op de creche spelen ze altijd samen. De moeder van Tim had aangeboden dat ze ze de twee mannetjes op zou halen van de creche, en dat ze dan samen een paar uurtjes konden spelen bij Tim thuis. Al dagen van te voren liep Winston regelmatig met zijn telefoon ‘om de mama van Tim te bellen en af te spreken wanneer het allemaal zou gebeuren.’ Onderstaande foto heeft de mama van Tim gemaakt toen de heren gereed waren voor transport.

We hebben te horen gekregen dat WAC in augustus kan beginnen op de ‘Beautiful Sun‘ pre-school, een klein prive schooltje vlak bij ons huis. De primaire taal op school is Engels, maar dat was hij toch al druk aan het oefenen 🙂

Onlangs mompelde ik min of meer in mezelf: “Hoe laat is het eigenlijk?”

“Halluf zes,” reageerde Winston, zonder enige aarzeling. Hij zat er slechts vijf minuten naast. Toen Luzina even later thuis kwam, en ook de dagen erna op verschillende tijdstippen, heb ik het experiment herhaald. Nog steeds was de uitkomst “Halluf zes”.

Welke valide conclusies kunnen we trekken? Wie heeft er suggesties voor aanvullend onderzoek?

Begin jaren 70 uitgebracht op het Philips label, The New Seekers. De oudere jongeren onder u zullen wellicht met weemoed terug denken aan de tijd waarin zij nog af en toe een sticky rookten.

Leuk weetje: het onderstaande chanson was een onderdeel van het (links politiek correcte) ‘Free to Be… You and Me’ project, waarin ook een piep jonge Michael Jackson een rol speelde.

Winston krijgt sinds eind november af en toe een handje pepernoten mee naar de creche. Die dingen noemt hij zelf, zeer toepasselijk, mini-koekjes.
Gisteren wilde hij echter pepernoten op zijn broodje kaas met tomaat. ??? Peper uit de molen, pepermolen! Logisch toch.

Gisteren weer lekker thuis gekomen. Winston was redelijk hyper van blijdschap. (Hetzelfde was voor mij van toepassing 😉 ). De temperatuur is behaaglijk, niet te warm niet te koud. De Jeep startte in een keer en Luus had wat blikjes Polar koud gelegd. Een nachtje in je eigen bed doet wonderen en vanochtend stond ik voor 8-en al fris en fruitig een bakje koffie te maken.

Nog een nachtje slapen en dan vlieg ik weer naar huis 😀  Het wordt tijd, kijk maar naar de foto’s welke barre omstandigheden ik hier moet trotseren.

Zoals u inmiddels gewend bent hebben we deze site weer opgeleukt met een gepaste (zij het ietwat sleetse) layout. De link naar ‘Last Christmas’ van Wham wordt opgepoetst en zal straks toegevoegd worden.

Update: linkje gevonden en embedded.