Jacob & Luzina op Aruba

Ik wil een zakelijke bankrekening openen. Daarvoor kun je niet gewoon langs gaan bij de bank, maar moet je eerst een afspraak maken. Blijkbaar zitten ze niet op nieuwe klanten te wachten, want de eerst mogelijke optie is over ruim 2 weken.

Vandaag gelezen op nu.nl ‘SNS betaalt staat nog niet terug’ De staat is niet de enige de moeite heeft om centen terug te krijgen van SNS bank. Ruim 2 jaar geleden heb ik wat muntjes vastgezet op een zogenoemd KeuzeDeposito van SNS Bank; looptijd 2 jaar. In het aanvraagformulier staat met kleine lettertjes dat het deposito na de looptijd automatisch verlengd wordt voor dezelfde duur, tegen de dan geldende tarieven. Dat had ik natuurlijk mooi doorgestreept en extra vermeld dat er nimmer automatisch verlengd zou worden. Alle financiele instellingen zijn sinds mei 2006 verplicht om hun klant te identificeren bij het openen van een rekening (Wet identificatie bij dienstverlening). Dus bij het openen van het Keuzedeposito heb ik destijds netjes een kopietje van mijn paspoort meegestuurd.

Eind juli nog even contact opgenomen, om zeker te zijn dat het deposito niet verlengd, maar netjes op de tegenrekening overgemaakt wordt. Bevestiging ontvangen.

1 Augustus 2009, mijn keuzedeposito is vrijgevallen. Het is zaterdag, dus even wachten tot maandag/dinsdag, maar dan moeten de centjes wel op de rekening staan, toch? Nou niet bij SNS!

[Hier kan ik een dikke vette rant invoegen met details over de onbenulligheid van SNS bediendes die in hun gebrekkige administratie mijn kopie paspoort niet kunnen of willen vinden, evt. aangevuld met citaatjes uit de email-correspondentie]

Tot op vandaag geen cent van mijn tegoeden ontvangen! Weet iemand wie de directeur is van SNS bank Geldermalsen? Graag even de contactgegevens mailen of hier achterlaten.

Deze week ben ik weer naar Dimas geweest voor het verlengen van mijn verblijfsvergunning. Die aanvraag moet je minimaal 3 maanden voor het verstrijken van je oude vergunning doen. Het duurt 2 a 3 maanden om een afspraak te krijgen. Kortom je bent de ene helft van het jaar bezig met het krijgen van de ene vergunning en de andere helft van het jaar met de aanvraag van de verlenging. Ook nu moest er weer een indrukwekkend pak papier worden ingeleverd, ook weer voorzien van de nodige kopietjes. Daar worden dan weer allerlei stempels opgezet en dingetjes afgevinkt. Immigratie is goeie business voor dit eiland. De eerste keer betaal je alles bij elkaar een slordige 1500,- florin, en vervolgens elk jaar ongeveer 750,-. Behalve als ik hier 5 jaar zou wonen, dan kan ik een – min of meer – definitieve vergunning krijgen. Daar moet dan wel eventjes ruim 2000,- voor afgetikt worden. Dat betalen doe je niet gewoon aan een loket bij Dimas. Nee dat moet je ruim van te voren doen bij de ontvanger der belastingen. Die vervolgens mooie stempels en parafen op je (originele!!) Dimas formulier zet en een tweetal facturen uitdraait voor het bedrag dat je hebt betaald. Die twee facturen is niet een handige service voor de mensen zonder kopieerapparaat, want er staan verschillende bedragen op. Dus niet twee bedragen op een factuur, optellen en totaaltje. Nee, voor beide bedragen een aparte factuur. En een stempel + paraaf op het Dimas formulier. Om maar aan te tonen dat je betaald hebt als het ware. Komen we weer bij het kopieerapparaat: van de ene factuur moet het origineel ingeleverd worden (dus wil je een kopie voor je eigen administratie), van de andere moet een kopie ingeleverd worden, met het origineel ter inzage. Ook moet je een uittreksel uit het bevolkingsregister inleveren. Kost 5 piekies, maar een veelvoud aan wachttijd. Oh ja, om de omzet van het bevolkingsregister op peil te houden mag het uittreksel niet ouder zijn dan 3 maanden. Die uittreksels heb je op de meest vreemde momenten nodig. Zo zijn er allerlei bedrijven die erom vragen als je een abbonement wil afsluiten. Vaak willen ze dan een papiertje van max een week oud.

Wel nu, de hele muk is ingediend. Afwachten of er binnen 12 weken resultaat is, zo niet het circus weer onder druk zetten wegens onbehoorlijk bestuur…

Paarse krokodillen hebben we hier niet; gewoon een ingenieuze bureaucratie, waarbij al het werk naar de burger wordt gedelegeerd. Wat een fantastisch eiland. Altijd wat om te zeuren, maar dat doen we wel met een zonnetje op onze knar en een ijskoud biertje in de hand. Die oefeningen in geduld krijg je er graties bij.

Vanaf deze week ben ik geen toerist meer op Aruba, maar een vergunningsplichtige, die tijdelijk (een jaar) is toegelaten. Het kost een paar centen, en dan volgend jaar weer een paar centen, en dan weer, … Totaal 5 jaar voordat je een definitieve vergunning aan kunt vragen. Ik ben van plan om het hele proces nog eens puntsgewijs, met tijdlijn op te schrijven. Alleen niet nu, want dan wordt ik acuut depressief.

Deze week moet ik me officieel in gaan schrijven bij het bevolkingsregister en bij de (verplichte) ziektekosten verzekeraar.

Pas dus op voor overstekende paarse krokodillen!

…is gearriveerd! Wat een leuke cadeaux. Winston is gelukkig nog iets te klein voor de schommel, dus J. heeft nog ruimschoots de tijd om deze op te hangen. Wellicht in december ofzo. Dat komt dan mooi uit met de baby borrel voor de NL delegatie. Wat zat er nog meer in de pakjesboot? Twee leuke rompertjes van Marion, Rob en Nynke. Die hebben we snel zo vaak mogelijk aangedaan, want Winston groeit als onkruid kool. Ook een hele fraaie outfit van Liesbeth, Rovin en Seth. Die mag Winston al wel bekijken, en hij vind de keuze zeer geslaagd. Hij heeft zich voorgenomen om extra te eten, zodat hij hier ook snel in past. De Nederlandse Deloitte collega’s van Luus hebben een muzikaal kussen, met Winston’s naam opgestuurd. Dat was nogal een verrassing, want die waren (formeel) nog niet eens ingelicht over deze nieuwe wereldbewoner.  Van John en Nel kreeg Winston een pyama; lime-groen gestreept met het opschrift “Mama’s kanjer.” Nu al een all time favorite van Luus. Deze envelope werd wel gewoon in de brievenbus gestopt, dus geen 10,- vrijmakingskosten(? zie onder ?).

Pakjesboot 12 kwam van beneden de rivieren. De andere pakjesboten zijn blijkbaar nog onderweg. Dus oma De Greef / Marlies / … we laten het meteen weten als de zendingen aangekomen zijn.

Uit Delft is al wel gearriveerd (via Dudu Koeriersdiensten) een significante uitbreiding van de garderobe. Vooral de sokken zullen in november van pas komen. Het mooie van Dudu koeriers is dat ze je niet laten betalen, maar dat je als geadresseerde een paar leuke slofjes en een slabbetje krijgt.

Helaas nog geen foto’s van al die fraaie cadeaux: WordPress doet nog steeds moeilijk. En problemen oplossen duurt hier gewoon wat langer. Misschien gaat het ook wel vanzelf over…

Oh ja, nog even wat Arubaanse ambtenarij: pakketjes worden hier niet thuis bezorgd. Je krijgt een soort afhaalbericht in je brievenbus, waarmee je naar het postkantoor moet om je pakketje op te halen. Ben je eenmaal op het postkantoor, dan vertellen ze je dat je naar een ander postkantoor moet gaan. “Nee dat staat niet op het afhaalbericht, maar het is niet hier, misschien moet u toch naar San Nicolas. Oh, de vorige zending was wel hier. Nou, deze niet. Nee dat staat niet op het bericht.” Dus naar een ander postkantoor. “Dat is dan 2 x 10,- vrijmakingskosten.” Wat zegt u? Waar is dat voor? “Weet ik niet precies. U moet 20,- betalen, anders krijgt u de pakketje niet.”

Alweer een deeltje van onze feuilleton. Donderdag ben ik met het papiertje van de Censo (zie Censo II) naar het AZV kantoor gegaan. Eerste hindernis: een nummertje krijgen voor de wachtrij. Een dame achter een balie is belast met deze taak. Zij controleert of je een uittreksel uit het bevolkingsregister bezit van maximaal 5 dagen oud. Eerste stap gelukt, blijkbaar let ze alleen op de datum, dus plaatsnemen in de wachtruimte. Na een half uur was mijn nummer aan de beurt. Binnen 3 minuten stond ik weer buiten. Een uittreksel uit het verblijfsregister is niet goed genoeg, het moet echt een uittreksel uit het bevolkingsregister zijn! We zijn weer terug bij af. Inschrijven bij AZV kan alleen met een bewijs van inschrijving in het bevolkingsregister. Inschrijven voor het bevolkingsregister kan alleen met een verblijfsvergunning die is afgegeven door DIMAS, en een verblijfsvergunning van DIMAS duurt officieel 12 weken, maar in de praktijk soms meer dan een jaar!

Heb thuis maar snel een straffe baco gebouwd…

Gisteren weer bij de Censo geweest. En wat denk je? Binnen anderhalf uur stond ik weer buiten, met een papiertje! Dat lijkt dus heel goed te gaan. Eerder binnen kreeg ik hetzelfde verhaal als de vorige keer: “je kunt je pas inschrijven als je een verblijfsvergunning hebt.” Ik vroeg of het mogelijk was om een voorlopige inschrijving te doen. “Ja, dat kon wel.” Dus er volgde een boel gerammel op een computer, schrijven in een schriftje(?), schrijven op een formuliertje, stempel, schijven, stempel, nog meer schrijven en de mededeling: “ophalen aan loket 2”. De langste rij staat natuurlijk voor loket 2 (de kas). Weer een tijdje wachten. Ondertussen loopt de dame van loket 6 met mijn spullen naar de dame van loket 2. Als ik aan de beurt ben zeg ik dat ik mijn spullen kom ophalen. Ze vraagt mijn naam en moet een tijdje zoeken in de stapels die aangeleverd worden van de andere loketten. Ik betaal vijf Florin (ongeveer 2 Euri) en vraag om het bonnetje (recibo). De dame begint te zuchten en zegt dat dat moeilijk is. Ik moet even aan de kant om te wachten. Twee klanten later print ze alsnog een bonnetje uit op de kassa en schuift dat naar me toe. Als ik goed kijk zie ik dat ik geen uittreksel uit het bevolkingsregister heb gekregen, maar uit het verblijfsregister. Als dat maar goed gaat als ik me straks in ga schrijven voor de AZV (Algemene Ziektekosten Verzekering).

Voor de liefhebber: welke potentiele verbetering ziet u in het hierboven beschreven administratieve proces?

Ik begin dit stukje met het vermoeden dat het een vervolgverhaal gaat worden. Mogelijk een vervolgverhaal in vele delen. Vanmiddag ben ik naar de Censo (bevolkingsregister) gegaan. Het gaat ‘s middags om 13:15 open, dus ik sta stipt op tijd (13:14:51) voor de deur, waar ik nog negen seconden rond kan kijken voordat ik naar binnen stap. Daar was het al behoorlijk vol. De rij begon meteen na de deur. Het was mijn eerste bezoekje, dus ik kan nog niet vertellen of dit standaard is. Nummertje getrokken en op een bankje gaan zitten. Na een kwartiertje mompelt een ambtenaar de aanwezige mensen toe in het papiamento. Ik kon eruit opmaken dat de printers het niet deden en dat de ambtenaren daarom ook maar niets deden. Nog even een andere ambtenaar aangesproken en uitgelegd dat ik me in wilde schrijven en dat ze daarbij wat mij betreft niet hoefden te printen. Deze ijverige man vond al snel een nieuw excuus om me niet in te schrijven: ik moet eerst mijn verblijfsvergunning (Dimas: onthoudt de naam van die afdeling) hebben.

Enfin: vandaag niet gelukt om me in te schrijven, dus binnenkort weer proberen.   (wordt vervolgd…)

Op Aruba heeft men sinds januari 2001 een Algemene Ziektekostenverzekering. Een heel mooie doelstelling….maar werkt het wel? Voor degenen die hun papiamento willen testen: http://www.uoazv.aw/azv_aw/do/home.html Deze site is enkel in het papiamento en in het engels!

Sinds 1 maart 2007 betaal ik premies voor de AZV, deze worden via mijn loon ingehouden. Daarnaast draagt mijn werkgever ook nog eens premies voor mij af, maar mijzelf inschrijven bij deze instantie, nee dat kon toch echt nog niet! Inmiddels was mijn ziektekostenverzekering in NL beëindigd. Dus maar hopen dat ik, zoals de meeste tijd gedurende mijn leven tot nu toe, gezond blijf.

Ik kon mij pas inschrijven als ik de aanvraag voor een verklaring dat het Landsbesluit Toelating & Uitzetting niet op mij van toepassing is, had ingediend. Gelukkig heeft de consultant, die voor mijn werkgever al dit soort aanvragen doet, vorige week vrijdag de verklaring voor mij aangevraagd. Na een weekje congressen op Curacao besloot ik om mij vanochtend meteen maar in te gaan schrijven.

Op de site van AZV heb ik het benodigde formulier gedownload, gelezen welke documenten ik mee moest nemen en heb ik gisteren aan onze secretaresse door gegeven dat ik de volgende dag “wat later” zou zijn omdat ik mij bij AZV  zou gaan inschrijven. Bij AZV aangekomen heb ik mij netjes bij de balie gemeld. Dit wordt een eitje dacht ik, het was namelijk nog niet zo druk (07:30). Helaas, te vroeg gejuichd. Omdat ik “die verklaring” nodig heb om hier op het eiland rechtsgeldig te wonen en te werken, bleek ik toch nog 2 extra documenten nodig te hebben om mij te kunnen inschrijven, namelijk een kopie van het paspoort van mijn op Aruba geboren moeder en een kopie van mijn geboorteakte of hun trouwboekje. Let op, dit zijn ook formulieren die ik heb moeten aanleveren om die verklaring aan te vragen. Dit naar voren brengen werkte volgens mij niet echt in mijn voordeel. Ik heb ook nog even geklaagd over het feit dat dit niet op hun site vermeld stond!  Daar werd al helemaal geen reactie op gegeven…

Iemand heeft ooit zijn zakken goed gevuld met het bouwen van internetsites voor allerlei bedrijven en overheidsinstanties, maar is vergeten te zeggen dat zo’n site alleen het geld waard is  als ze deze ook up-to-date houden met betrekking tot informatie, wijzigingen van de fomruliern enzo!

Ik heb even getwijffeld of ik maar weer zou gaan werken en morgen opnieuw proberen? Nee, ik ben toch maar weer helemaal naar huis gereden en door mijn grote stapels met documenten geworsteld om te kijken of ik misschien nog een kopie had van de toen door mijn ouders op Bonaire opgehaalde geboorteakte. Nee natuurlijk had ik die niet! Wel een kopie van het paspoort van mijn moeder. Toen ben ik maar weer in de auto gestapt op weg naar Santa Cruz 55 (ouderlijk huis). Heb heel gevaarlijk niet handsfree gebeld in de auto en aan mijn pa gevraagd of hij hun trouwboekje voor mij kon klaar leggen. Bij gebrek aan geboorteakte dan maar de tweede optie.

Ik heb mijn pa ook gevraagd of hij niet toevallig nog ergens een kopie van een geboorteakte van mij heeft…hij moest ff een file pakken, en daar kwamen naast allerlei werkstukken en afstudeerscripties ook twee exemplaren van mijn geboorteakte.

Met al deze documenten met ik weer naar de AZV gegaan. Inmiddels was het een stuk drukker geworden. Toen ik bijna aan de beurt was begaf hun systeem het. Gelukkig was dit niet van heel erg lange duur. Maar toen ik aan de beurt was wist de dame die mij hielp niet hoe zij mijn bijzondere geval in de computer moest verwerken. Al met al heb ik bij haar ook ruim een 3 kwartier gezeten. Uiteindellijk werd er een fotootje van mij gemaakt en kon ik weer in de zaal gaan zitten wachten.

Jaha, weer wachten… dit keer wat korter, want na 10 minuten was mijn pasje klaar en kon ik de verschuldigde Afl 5 hiervoor betalen en kreeg ik ook nog een polis mee! Dit heeft zich allemaal in een tijdbestek van 3 uur afgespeeld, want om 10:30 was ik weer op kantoor… maar wel met mijn zorgpasje!

Zo, dat voelt lekker aan, ff klagen. Verder gaat alles prima hier hoor. Heb het lekker druk met werk en de huisdieren vermaken zich ook steeds beter! En het allerbeste van allemaal… nog 1 nachtje slapen en dan is mijn mannetje ook naar Aruba geëmigreerd!