Op het moment dat ik de foto’s van ons toestelletje haalde kwam ik deze plaatjes tegen. Een dag voor vertrek had een leguaan zich in onze woonkamer genesteld. Toen ik hem door het open raam naar buiten wilde jagen, zag hij een soortgenoot; een jong groen blaadje eigenlijk. Hij vergat dat ik hem aan het verjagen was en had alleen maar oog voor de schoonheid achter het glas.
Ik moet ook wat bekennen: achteraf blijkt dat we tijdens de hele cruise we maar een stuk of 10 foto’s hebben gemaakt. Voor het beeldverslag zijn we dus afhankelijk van wat ik nog kan copy-pasten van Patrick en Clarisa. Ik ben nu tijd aan het rekken, want hun collectie staat nog niet online. (Meestal zijn zij een stuk sneller dan ik, dus ik had goede hoop er mee weg te komen.)
Ja, ja, we zijn al lang weer thuis en u wacht nog steeds op ons reisverslag. [smoesjes toevoegen, red]
Op vrijdag 30 april, alledrie in gepast oranje kleding, vertrokken we in alle vroegte van Aruba, samen met de ouders van Luzina. Een tussenstop op Miami en eind van de middag aankomst op San Juan, Puerto Rico. Leuk hotelletje.
Op zaterdag arriveren Clarisa, Patrick, Douchka & Phileine al vroeg in de ochtend. Lekker relaxen bij het zwembad, terwijl Luzina en Clara in de Las Americas Mall de dollars laten vliegen.
Zondag: eind van de middag inchecken op de boot. De hut is ruimer dan verwacht en erg efficiënt ingedeeld. Het ledikantje van Winston staat al klaar. Om 22:00 Sail Away party. Maar eerste de sloepenrol…
Meer details en een paar foto’s in de volgende potsjes.
Speciaal voor u hebben we nog een aantal reels weten veilig te stellen, toen in december 2009 de gehele technische infrastructuur onder onze production workflow het begaf. De ruwe opnames stammen uit begin december 2009. Dit materiaal is inmiddels digitaal geremastered en voorzien van bijpassend soundtrack. We zijn zo trots op het unieke resultaat, dat we dit geheel kosteloos als bonusmateriaal aanbieden op uw favoriete webstek.
… zijn weer vertrokken en inmiddels veilig thuis. Naast de gebruikelijke ‘lost & found’ artikelen hebben ze ook een boel fotografisch materiaal opgeleverd. Veel klik plezier!
… zijn gearriveerd! Voor bewijs, zie foto 1. Ik moest snel klikken want Herman moest (onder begeleiding) de autostoel gaan ophalen bij odd sized luggage.
Inmiddels weten Belle en Winston hoe ze samen de bananenbomen water moeten geven.
Onlangs zat ik wat te browsen en besloot eens te kijken naar huizen te koop in de straat waar wij woonden in Best. In dit overzicht staat dat een van de huizen al 24 maanden in de verkoop is. In werkelijkheid is het nog langer. Volgens mij stond een van die huizen al te koop toen wij weg gingen uit NL. Ik ben blij dat wij ons huis toch van de hand hebben kunnen doen. Ik moet er niet aan denken dat ik nog steeds elke maand de hypotheek zou moeten overmaken aan de bank.
Gisteren 3 uur in de rij gestaan bij Censo (burgerzaken) om een nieuw paspoort aan te vragen. Wachten en in rijen staan zijn een onderdeel van het leven in deze contreien. Zie ook mijn post van begin januari.
Over een week of twee kan ik het nieuwe reisdocument ophalen; weer in de rij staan.
Gisteren precies 5 jaar geleden mocht hij even bij ons zijn. Zou ons leven anders zijn gelopen? Vast wel. Door wat we meegemaakt hebben, zijn we toch anders naar het leven gaan kijken en nemen we ook andere beslissingen. Je geniet bewuster als Winston je een ‘brassa’ (knuffel / omhelzing) geeft. Je bent dankbaar voor wat je wel hebt, het is niet allemaal vanzelfsprekend dat het goed gaat…
Mijn ouders hebben deze week het grafje van Jaap* bezocht en schoongemaakt. Het lag er allemaal netjes bij. Vijf jaar geleden heb ik zelf het grafmonumentje gemaakt, van hout. Zoals het hout langzaam verweert, zo slijt ook het verdriet, maar de herinneringen blijven.
