Afgelopen weekend was Winston al een beetje aan het kuchen, zondag kwam daar nog koorts bij. Omdat we het niet helemaal vertrouwden zijn we maandag naar de huisarts gegaan. Te vroeg geboren kinderen schijnen sowieso vatbaarder te zijn voor infecties aan de luchtwegen. Gelukkig nam de huisarts het erg serieus en kwam al snel tot de conclusie dat Winston een longontsteking heeft. Ze heeft een stevige antibiotica kuur voorgeschreven, met nog een hoestsiroopje en indien nodig wat panadol. Het is ernstig genoeg om serieus in de gaten te houden. Volgende week moet hij weer op controle komen om te checken of de kuur voldoende aangeslagen is.
Overdag is Winston weer redelijk vrolijk, maar ‘s nachts wordt hij 1 a 2 keer per uur wakker. Soms is hij dan helemaal overstuur en duurt het even voordat hij getroost is en weer verder slaapt.
Madu kwam speciaal voor hem een portie druiven bezorgen en oma uit Nederland belt ook wat vaker.
Update [8/11/2010]: Vandaag weer bij de huisarts geweest. Longetjes klonken weer helemaal goed!
Het lijkt erop dat we de dans gaan ontspringen. De orkaan is wat afgezwakt in kracht en terug op het niveau van een tropische storm. De kans dat wij die windsterkte op ons dak krijgen in gelukkig nog maar een procent of 20.
Op de Jijbuis vond ik een interessant filmpje over hurricane Tomas. Ze gebruiken een aantal verschillende modellen om het pad van de orkaan te voorspellen; interessant om te zien welke verschillen dat oplevert. Grote overeenkomst is dat deze depressie nog een redelijk lange tijd de Caribbean Sea een boel overlast zal bezorgen.
Trouwens frappant dat een stel hobbyisten (http://www.hurricanecity.com/about.htm) meer info weet te verschaffen (en zelf tot inzichten komt), dan de ‘professionele’ meteorologische dienst, die weinig anders lijkt te doen dan het overtype van berichtjes van de Amerikaanse National Weather Service.
Zoals het kansberekingsplaatje er nu uitziet, zal orkaan Tomas in ieder geval niet recht over Aruba komen. De orkaan verplaatst zich met een lagere snelheid westwaarts, dus zal pas tegen maandag het eiland passeren. Daarna gaat de snelheid er helemaal uit, terwijl de orkaan nog verder in kracht toeneemt. Ik ben bang dat we hier wel een week of 2 slecht weer zullen hebben.
Maar goed, vandaag was het nog prachtig weer en zojuist vielen pas de eerste druppels.
Tropical storm ‘Tomas’ is onderweg naar Aruba. Ik schat in dat de storm zondagmiddag / avond in de buurt van ons eiland is. Tegen die tijd is hij naar verwachting uitgegroeid tot een serieuze orkaan. Morgen extra drinkwater, blikvoer, batterijen, kaarsen e.d. inslaan; de auto’s voltanken en zorgen dat we wat extra contant geld achter de hand hebben.
Op zaterdag zijn we naar Ardenwood farm geweest. De kleine mannen konden wat boerderijdieren bekijken, er was een ambachtelijke ‘blacksmith’ en veel historische (lees oud, verroest en verrot) landbouwwerktuigen.
Winston had er geen probleem mee om de geit te aaien, want dat is min of meer het formaat van een hond (de koe vondt ‘ie niks).
Constantijn had duidelijk de lead bij het rennen door het stro. Let ook op de ‘wandelstok’ die hij voor zichzelf geregeld heeft. Ik voorspel je: lopen met stokken gaat nog eens heel groot worden.
Als de gelegenheid zich voordoet moet er uiteraard even een hekje beklommen worden.
Na het bezoek aan de farm nog even wat biologisch dynamisch voedsel ingeslagen bij een nabijgelegen Organic Produce stalletje. Kortom een relaxed begin van het weekend, met activiteitjes die voor de kleine en grote mensen te behappen waren. ‘s Middag’s konden we ons melden bij de BBQ van Dennis en Yvonne, waar de aardbeien lekker sappig waren en de stoelen breed genoeg voor twee.
Ik heb nog steeds ruzie met mijn fotoboek software, dus ik begin maar gewoon met een paar fotootjes, terwijl ik een wanhopige laatste poging doe om de foto’s in het album goed te sorteren en te voorzien van passende omschrijvingen. (Dat gaat een stuk makkelijker als alle foto’s van een en hetzelfde toestel komen).
De eerste dag in Fremont zijn we een stukje gaan wandelen in de omgeving van de BiMiCo mansion. Onderweg kwamen we een kapsalon tegen. WAC was wel toe aan een onderhoudsbeurt, dus 15 minuten later zat hij in de stoel, ahum auto!
Nog een beetje blauwe gel erin en meneer was klaar!
We waren even helemaal weg! Ruim 2 weken naar de USA; op bezoek bij BiMiCo in California en de Brouwer Family in Georgia. We waren ons fototoestel vergeten, maar toch wat plaatjes van het toestel van de Bimies en Luus d’r Blackberry veilig gesteld. Zodra dat een beetje gesorteerd en geordend is, volgt hier een beeldverslag. [edit:] De USB stick met foto’s is missing in action. We zijn nog op zoek…
