Tada!
Terwijl velen van u van een welverdiende nachtrust genoten, heeft de afdeling post production vanavond extra uren gemaakt om u weer een nieuwe aflevering Baby W. te kunnen serveren. De trouwe liefhebber zal het opvallen dat de cameravoering wat afwijkt van wat u gewend bent. Beter? misschien. Anders? Zeker!
U zult ervaren hoe de hoofdrolspeler, Baby W., in een tijdsbestek van nauwelijks 7 dagen, een nieuwe dimensie aan zijn wereldbeeld weet toe te voegen. Ja, u leest het goed, hij gaat de hoogte in. Een enkele beta zou zeggen dat hij de z-as aan het verkennen is. U zult beleven dat hij niet een eendimensionaal lachbekje is, en meegesleept worden in zijn, soms pijnlijke, emoties. Door het ongedwongen camerawerk wordt u op intieme wijze deelgenoot van deze ervaring. Bijna nog beter dan zelf aanwezig zijn, want u hoeft niet te wachten; de mooiste momenten zijn ambachtelijk en handmatig voor u geselecteerd!
Let u vooral op de soundtrack waarin de helaas te jong overleden Elvis Aaron Presley (8 January 1935 – 16 August 1977) op gevoelige wijze het toepasselijke ‘Stand by me’ ten gehore brengt, van zijn album ‘How great thou art’, uitgebracht in maart 1967; nu al weer meer dan 42 jaar geleden.
Uw recensies kunt u kwijt in de comments…
wow, dat gaat zeer soepel!
Serieus, Jacob kan sappige teksten gaan schrijven voor trailers in Hollywood! Bij de Amigoe hebben ze nog journalisten nodig…
Als jullie hoger bed nodig hebben, laat het weeetuh.
Comment van neef Rien:
“filmpje Winston kijken”
“nog een keer”
“nog een keer”
“nog een keer”