St. Lucia & St. Kitts

Van de website van Carnival Cruises:

Aan boord leek het even dat er toch wel uitzondering mogelijk zijn, als je maar betaalt. WAC is gedurende de ochtenden welkom in de kids club. We krijgen een draadloze telefoon overhandigd, waarop we continue bereikbaar moeten zijn, “It only works aboard the ship.” Hij kan niet door anderen dan de ouders opgehaald worden. Luus en ik gaan koffie drinken en binnen 15 minuten gaat de telefoon: “Winston keeps crying, please come over.” Hij vind het prima als zijn papa aanstalten maakt om te vertrekken en zwaait vrolijk, “ayo papa!” Maar als zijn moeder ook weer wil vertrekken is het hommeles. Dat gaat dus niet werken. We willen graag een dagje duiken en de familie Kipping biedt uitkomst. Zij zullen een dagje op Winston passen.

Op St. Lucia maken we 2 mooie duikjes. Vanaf de boot die ons naar de duiklocaties brengt hebben we een mooi uitzicht op de groenen bergen en schitterende baaien van het eiland. Terug aan boord zijn Winston en de familie Kipping er niet, dus die zullen wel een auto gehuurd hebben om lekker rond te toeren, en wij gaan een siësta houden. Om 17:00 zal het schip afvaren, maar tegen 16:00 nog geen teken van Winston. Luus is een beetje ongerust. “Je het toch ook zijn paspoort meegegeven?” vraag ik “dan zien we ze in het ergste geval wel op het volgende eiland.” Iets na vieren wordt er op onze deur geklopt, er daar zijn ze weer! Op het nippertje. Wegens een omleiding, een keer fout rijden en kronkelige bergweggetjes waren ze toch wat later terug in de haven dan gepland. Patrick vertelt achteraf dat het laatste uurtje in de auto niet echt gezellig was omdat de spanning met de minuut groeide; gaan we het halen of niet?? Ze waren ongeveer de laatsten die de loopplank opstormden om weer in te checken aan boord.

De volgende dag St Kitts. Het uitbesteden van Winston was prima verlopen de vorige dag, dus vandaag hetzelfde recept: wij gaan duiken en Winston met de familie Kipping op pad. De dive operator is duidelijk minder professioneel dan die op St. Lucia. Het materiaal in niet tip top en bij het wegvaren ramt de schipper een andere boot in de haven. Hij probeerde te remmen, door vol gas in de achteruit te gaan, maar ging alleen maar harder vooruit. Na de klap riep hij nog: “It was in reverse, man, it was in reverse!” Blijkbaar werkt de versnelling niet naar behoren. Even overweeg ik om de trip te cancellen en mijn centjes terug te vragen. Gelukkig verloopt de excursie verder zonder problemen, en aan het eind van de middag is WAC weer ruim op tijd terug 🙂

Leave a Reply