Jacob & Luzina op Aruba

Winston is helemaal gek van de iPad. Hij wordt nog gekker als we zeggen dat hij er klaar mee is. Vandaag dreigde ik dat ik de iPad aan zijn hand zou vast lijmen. Daar had hij niet zoveel problemen mee. Zijn enige voorwaarde was dat we dan of de passcode eraf halen of hem de code vertellen. A new Henry Kissinger is born…

“Wiebeldak.” Na enig doorvragen begrepen we dat Winston daarmee een dak van golfplaten bedoelt. 🙂

Wij wensen jullie al het goede voor 2013! Zelf hopen we dat het iets minder heftig wordt dan afgelopen jaar.

Vandaag heeft Winston op school Halloween gevierd. Grotendeels een normale lesdag, maar alle kinderen verkleed en een speciaal toetje bij de lunch: ‘worms in the mud’ (brown yogurt topped with broken chocolate cookies, and two gummy worms in it).

Voor de gelegenheid ging Winston verkleed als koe, compleet met bel. Hij heeft zelf meegeholpen met de fabricage van zijn outfit. De blauwe linten in de staart waren een eis van meneer. Horens met roze elastiekjes: een co-productie van Luus en WAC.

Twaalf jaar geleden, op 6 oktober 2000, zijn wij getrouwd. De ambtenaar van de burgelijke stand was Peechi Celia, een hele goede vriendin van de familie. Op 7 oktober 2000 hebben wij elkaar trouw beloofd in de ESK (Eindhoven Studentenkerk). Mijn moeder feliciteerde ons elk jaar niet op 6 oktober maar op 7 oktober. Het huwelijk in de kerk, dat telt voor haar. Om haar traditie in ere te houden, staan wij vandaag 7 oktober 2012 even stil bij onze huwelijksdag. Een foto van toen en een van nu kan natuurlijk niet ontbreken.

Ik had het ding al eerder in gebruik gezien, maar was bang dat het niet goed zou werken op Aruba vanwege de harde wind. Maar… het tegendeel bleek het geval. Laatst zag ik hem staan voor een redelijk prijsje en gisteravond voor het eerst getest. Ik wilde maar een klein fikkie in de Weber, want ik hoefde alleen maar twee sirloins te grillen. Binnen 10 minuten waren de kooltjes aan het gloeien! Nog even wat in water geweekte houtsnippers erbij voor de extra rooksmaak, vleesjes erop en een kwartiertje later… mmmmm!

Ik heb zo’n vermoeden dat de Weber nu toch weer wat vaker opgestookt gaat worden. (Ik heb nog wat babyback ribs en kippedijtjes in de vriezer).

Ik was benieuwd wat de huizen in ons oude straatje in Best doen. Blijkt dat er vijf te koop staan, allemaal met een vraagprijs lager dan onze verkoopprijs in 2007. Maar een van de aanbieders is al vier jaar bezig en heeft al zijn verwachtingen flink bij moeten stellen.

Blij dat wij er toen zonder al teveel kleerscheuren vanaf gekomen zijn.

Balashi is niet meer. Ontsnapt en iets verkeerds gegeten, vergiftigd, een sapo tegengekomen? We zullen het waarschijnlijk nooit weten. Onze buurvrouw zorgde tijdens onze vakantie voor de hond. Elke dag stond hij al vrolijk bij het hek op haar te wachten. Maar die ene dag niet. Winston had wel veel vragen, maar schijnt het te accepteren.

Vandaag heb ik mijn verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd kunnen ophalen. Ik ben vanaf nu een klein beetje minder minderwaardig inwoner van Aruba. Grootste voordelen zijn dat ik niet meer elk jaar in de rij hoef te staan en een paar honderd piek af tikken om de vergunning te verlengen. Daarnaast mag ik nu ook statutair directeur zijn van mijn eigen bv-tjes. (Nog wel een aparte directievergunning aanvragen; niet nodig voor geboren Arubanen, want per definitie gekwalificeerd)