Jacob & Luzina op Aruba

Alweer een deeltje van onze feuilleton. Donderdag ben ik met het papiertje van de Censo (zie Censo II) naar het AZV kantoor gegaan. Eerste hindernis: een nummertje krijgen voor de wachtrij. Een dame achter een balie is belast met deze taak. Zij controleert of je een uittreksel uit het bevolkingsregister bezit van maximaal 5 dagen oud. Eerste stap gelukt, blijkbaar let ze alleen op de datum, dus plaatsnemen in de wachtruimte. Na een half uur was mijn nummer aan de beurt. Binnen 3 minuten stond ik weer buiten. Een uittreksel uit het verblijfsregister is niet goed genoeg, het moet echt een uittreksel uit het bevolkingsregister zijn! We zijn weer terug bij af. Inschrijven bij AZV kan alleen met een bewijs van inschrijving in het bevolkingsregister. Inschrijven voor het bevolkingsregister kan alleen met een verblijfsvergunning die is afgegeven door DIMAS, en een verblijfsvergunning van DIMAS duurt officieel 12 weken, maar in de praktijk soms meer dan een jaar!

Heb thuis maar snel een straffe baco gebouwd…

Gisteren weer bij de Censo geweest. En wat denk je? Binnen anderhalf uur stond ik weer buiten, met een papiertje! Dat lijkt dus heel goed te gaan. Eerder binnen kreeg ik hetzelfde verhaal als de vorige keer: “je kunt je pas inschrijven als je een verblijfsvergunning hebt.” Ik vroeg of het mogelijk was om een voorlopige inschrijving te doen. “Ja, dat kon wel.” Dus er volgde een boel gerammel op een computer, schrijven in een schriftje(?), schrijven op een formuliertje, stempel, schijven, stempel, nog meer schrijven en de mededeling: “ophalen aan loket 2”. De langste rij staat natuurlijk voor loket 2 (de kas). Weer een tijdje wachten. Ondertussen loopt de dame van loket 6 met mijn spullen naar de dame van loket 2. Als ik aan de beurt ben zeg ik dat ik mijn spullen kom ophalen. Ze vraagt mijn naam en moet een tijdje zoeken in de stapels die aangeleverd worden van de andere loketten. Ik betaal vijf Florin (ongeveer 2 Euri) en vraag om het bonnetje (recibo). De dame begint te zuchten en zegt dat dat moeilijk is. Ik moet even aan de kant om te wachten. Twee klanten later print ze alsnog een bonnetje uit op de kassa en schuift dat naar me toe. Als ik goed kijk zie ik dat ik geen uittreksel uit het bevolkingsregister heb gekregen, maar uit het verblijfsregister. Als dat maar goed gaat als ik me straks in ga schrijven voor de AZV (Algemene Ziektekosten Verzekering).

Voor de liefhebber: welke potentiele verbetering ziet u in het hierboven beschreven administratieve proces?

‘s Ochtends 2 duikjes maken met de boot.

Daarna thuis lunchen, wat lezen en siesta houden. On 17:00 opstaan en een biertje opentrekken. Daarna even overleggen waar we gaan eten. Het werd Pincho’s op de pier.

Hoofdgerechten worden in Amerikaans formaat geserveerd. Gelukkig serveert dit restaurant ook een aantal hoofdgerechten in de hoeveelheid van een voorgerecht.

Bier voor de man, een cosmopolitan voor de vrouw…

Ik begin dit stukje met het vermoeden dat het een vervolgverhaal gaat worden. Mogelijk een vervolgverhaal in vele delen. Vanmiddag ben ik naar de Censo (bevolkingsregister) gegaan. Het gaat ‘s middags om 13:15 open, dus ik sta stipt op tijd (13:14:51) voor de deur, waar ik nog negen seconden rond kan kijken voordat ik naar binnen stap. Daar was het al behoorlijk vol. De rij begon meteen na de deur. Het was mijn eerste bezoekje, dus ik kan nog niet vertellen of dit standaard is. Nummertje getrokken en op een bankje gaan zitten. Na een kwartiertje mompelt een ambtenaar de aanwezige mensen toe in het papiamento. Ik kon eruit opmaken dat de printers het niet deden en dat de ambtenaren daarom ook maar niets deden. Nog even een andere ambtenaar aangesproken en uitgelegd dat ik me in wilde schrijven en dat ze daarbij wat mij betreft niet hoefden te printen. Deze ijverige man vond al snel een nieuw excuus om me niet in te schrijven: ik moet eerst mijn verblijfsvergunning (Dimas: onthoudt de naam van die afdeling) hebben.

Enfin: vandaag niet gelukt om me in te schrijven, dus binnenkort weer proberen.   (wordt vervolgd…)

Op Aruba heeft men sinds januari 2001 een Algemene Ziektekostenverzekering. Een heel mooie doelstelling….maar werkt het wel? Voor degenen die hun papiamento willen testen: http://www.uoazv.aw/azv_aw/do/home.html Deze site is enkel in het papiamento en in het engels!

Sinds 1 maart 2007 betaal ik premies voor de AZV, deze worden via mijn loon ingehouden. Daarnaast draagt mijn werkgever ook nog eens premies voor mij af, maar mijzelf inschrijven bij deze instantie, nee dat kon toch echt nog niet! Inmiddels was mijn ziektekostenverzekering in NL beëindigd. Dus maar hopen dat ik, zoals de meeste tijd gedurende mijn leven tot nu toe, gezond blijf.

Ik kon mij pas inschrijven als ik de aanvraag voor een verklaring dat het Landsbesluit Toelating & Uitzetting niet op mij van toepassing is, had ingediend. Gelukkig heeft de consultant, die voor mijn werkgever al dit soort aanvragen doet, vorige week vrijdag de verklaring voor mij aangevraagd. Na een weekje congressen op Curacao besloot ik om mij vanochtend meteen maar in te gaan schrijven.

Op de site van AZV heb ik het benodigde formulier gedownload, gelezen welke documenten ik mee moest nemen en heb ik gisteren aan onze secretaresse door gegeven dat ik de volgende dag “wat later” zou zijn omdat ik mij bij AZV  zou gaan inschrijven. Bij AZV aangekomen heb ik mij netjes bij de balie gemeld. Dit wordt een eitje dacht ik, het was namelijk nog niet zo druk (07:30). Helaas, te vroeg gejuichd. Omdat ik “die verklaring” nodig heb om hier op het eiland rechtsgeldig te wonen en te werken, bleek ik toch nog 2 extra documenten nodig te hebben om mij te kunnen inschrijven, namelijk een kopie van het paspoort van mijn op Aruba geboren moeder en een kopie van mijn geboorteakte of hun trouwboekje. Let op, dit zijn ook formulieren die ik heb moeten aanleveren om die verklaring aan te vragen. Dit naar voren brengen werkte volgens mij niet echt in mijn voordeel. Ik heb ook nog even geklaagd over het feit dat dit niet op hun site vermeld stond!  Daar werd al helemaal geen reactie op gegeven…

Iemand heeft ooit zijn zakken goed gevuld met het bouwen van internetsites voor allerlei bedrijven en overheidsinstanties, maar is vergeten te zeggen dat zo’n site alleen het geld waard is  als ze deze ook up-to-date houden met betrekking tot informatie, wijzigingen van de fomruliern enzo!

Ik heb even getwijffeld of ik maar weer zou gaan werken en morgen opnieuw proberen? Nee, ik ben toch maar weer helemaal naar huis gereden en door mijn grote stapels met documenten geworsteld om te kijken of ik misschien nog een kopie had van de toen door mijn ouders op Bonaire opgehaalde geboorteakte. Nee natuurlijk had ik die niet! Wel een kopie van het paspoort van mijn moeder. Toen ben ik maar weer in de auto gestapt op weg naar Santa Cruz 55 (ouderlijk huis). Heb heel gevaarlijk niet handsfree gebeld in de auto en aan mijn pa gevraagd of hij hun trouwboekje voor mij kon klaar leggen. Bij gebrek aan geboorteakte dan maar de tweede optie.

Ik heb mijn pa ook gevraagd of hij niet toevallig nog ergens een kopie van een geboorteakte van mij heeft…hij moest ff een file pakken, en daar kwamen naast allerlei werkstukken en afstudeerscripties ook twee exemplaren van mijn geboorteakte.

Met al deze documenten met ik weer naar de AZV gegaan. Inmiddels was het een stuk drukker geworden. Toen ik bijna aan de beurt was begaf hun systeem het. Gelukkig was dit niet van heel erg lange duur. Maar toen ik aan de beurt was wist de dame die mij hielp niet hoe zij mijn bijzondere geval in de computer moest verwerken. Al met al heb ik bij haar ook ruim een 3 kwartier gezeten. Uiteindellijk werd er een fotootje van mij gemaakt en kon ik weer in de zaal gaan zitten wachten.

Jaha, weer wachten… dit keer wat korter, want na 10 minuten was mijn pasje klaar en kon ik de verschuldigde Afl 5 hiervoor betalen en kreeg ik ook nog een polis mee! Dit heeft zich allemaal in een tijdbestek van 3 uur afgespeeld, want om 10:30 was ik weer op kantoor… maar wel met mijn zorgpasje!

Zo, dat voelt lekker aan, ff klagen. Verder gaat alles prima hier hoor. Heb het lekker druk met werk en de huisdieren vermaken zich ook steeds beter! En het allerbeste van allemaal… nog 1 nachtje slapen en dan is mijn mannetje ook naar Aruba geëmigreerd!   

Samen met Vicky ben ik een lang weekeind naar Curacao gegaan. Het was de bedoeling om naar het concert van Guus Meeuwis te gaan op koninginnenacht bij Mambo Beach. Helaas, na een aantal jaren op kononginnenacht te hebben opgetreden heeft de organisatie besloten om Guus dit keer op Vrijdagavond de 27ste op te laten treden. Vicky en ik waren niet de enigen die van Aruba een lekker lang weekeind naar Curacao hebben gepland, dus alle vluchten eerder op de avond waren vol. Wij vlogen pas om half 11. Tenminste dat was de bedoeling, maar hadden ruim een uur vertraging. Uiteindellijk waren wij om 12 uur in het hotel. Het concert was om 10 uur begonnen. Helemaal moe hebben wij besloten om maar te gaan pitten.

Zaterdagavond hebben wij met vrienden van Vicky afgesproken om samen te gaan eten. Het was erg gezellig! Daarna zijn wij nog bij een hele hippe tent “V” coctails gaan drinken.

Verder hebben wij dit weekeind leuke dingen gedaan, zoals winkelen, relaxen, zwemmen en winkelen. Zondagmiddag was het tijd om te gaan zwemmen, want dan zijn de winkels dicht. Voor het zwemmen moet er natuurlijk flink ontbeten worden. En waar kan dat… bij Denny’s. Deze keten hebben Jacob en ik afgelopen jaar in SF voor het eerst bezocht. Echt zo’n diner, ongezellig amerikaans, maar daardoor ook weer erg grappig. Deze op Curacao is gewoon een kopie van de amerikaanse, de hele indeling van het pand is hetzelfde. Ik was zeer onder de indruk van de gelijkenis.

S’avonds zijn wij met Julie en Mark (vrienden van Vicky van vroeger) naar Mambo Beach gegaan. Het was daar erg druk, met veel stagiaires, mariniers en andere Nederlanders. Hmm toch niet helemaal mijn sfeer, maar de piña colada smaakte zeer goed.

Op koninginnedag waren de winkels open en was het erg druk in de stad. Die avond is Vicky weer naar Aruba gevlogen en ben ik nog tot vrijdag gebleven voor een congres over de laatste fiscale ontwikkelingen in het koninkrijk (dus NL, NA & Aruba). Het was al met al een geslaagd weekeind, wel jammer van Guus, maar goed ik had van Marc (zijn broer) begrepen dat ze wellicht in november weer op Curacao zijn. Misschien krijgen wij dan een herkansing…

De keuken in ons huis is nodig aan vervanging toe. Met dank aan het überhippe Sketch-up hier vast een schetsontwerpvan onze nieuwe keuken. (click op foto voor groter formaat)

Balashi = de wijk ter hoogte van de stoplichten bij de drive-in, op de weg van Oranjestad naar San Nicolaas.

Balashi = het lokaal gebrouwen bier.

Balashi = de hond van Jacob en Luzina sinds afgelopen donderdag 12 april 2007.

Op het eiland zijn veel loslopende honden met en zonder eigenaar. Afgelopen donderdag is een puppie onze tuin ingelopen (het hek is stuk en staat nu open). Volgens Jacob kon die nauwelijks goed lopen, hij wankelde erg en viel af en toe om. Dit beesje zag er slecht en verzwakt uit. Ondanks dat Jacob geen dierenvriend is heeft hij dit zielig hoopje hond toch een bakje water gegeven. En wat brokjes van onze kat Sissy. Nadat hij terug kwam van een frisse zwempartij hier voor de kust, zat het hondje er nog. Toen ik thuis kwam om een boterham samen met Jacob te eten was hij er ook nog en ‘s middags na het werk was hij er ook nog. De pup was ondanks dat hij erg ondervoed was erg blij, speels en enthousiast. Wij noemen hem Balashi. Bij mijn ouders hebben wij shampo tegen vlooien en teken gehaald en Balashi goed gewassen. Hij zat vol met vlooien en karpatas (karpata=teek). Zijn oren, die puilden uit van de karpatas. Na een goed bad zag Balashi er een stuk beter uit. Patrick (de man van Vicky) is een ster in het verwijderen van karpatas, in 5 minuten waren beide oren helemaal karpata vrij. En dat zijn ze nu nog.

Als goede dierenvriend ben ik met Balashi naar de dierenarts gegaan. Bij de dierenartsenpraktijk steelt Balashi de show. Naast alle aandacht van andere baasjes, kreeg hij een kuur tegen de karpata-ziekte, vitamine-pasta, ontwormingspasta en betadine-shampo. Gelukkig krijgt Balashi nu een aardig rond buikje. Het valt niet mee om hem vet te mesten.

Luzina is druk bezig met het huis. En daar hoort ook de keuken bij. Ze heeft een waanzinnig fornuis op het oog (zie plaatje). Misschien iets te profi voor ons. Maar ja, als er zoveel mensen bij ons op bezoek gaan komen dan moeten we het eten wel warm kunnen krijgen.

Wat denken jullie: doen?

Citaat uit de mail van Luzina toen ze deze foto’s naar me opstuurde: “strandje op 5 minuten slenteren van ons huis.”

Klik op de foto’s om ze te vergroten.

Het doet me goed om op m’n verjaardag dit soort platen te posten!